Oldboy 2003 [รีวิวหนัง]

หนังเรื่อง Oldboy ของผู้กำกับ Park Chan-wook

 Oldboy คือ หนังระดับตำนานสัญชาติเกาหลีเรื่องหนึ่ง ตำนานในระดับที่สามารถคว้า GrandPrix & Palme d'O รางวัลเกียรติยศสูงสุดของ Cannes Film Festival รวมถึงกวาดเสียงนักวิจารณ์และคว้ารางวัลในเทศกาลหนังต่างๆได้มากมาย

หนังเรื่อง Olsdboy

เท่านั้นยังไม่พอฮอลลีวูด ยังขอซื้อเรื่องนี้ไป Remake ใหม่ ออกมาเป็น OldBoy (2013) แต่ก็ได้รับเสียงชื่นชมไม่ดีนัก เมื่อเปรียบเทียบกับต้นฉบับที่กลายเป็นหนังขึ้นหิ้งในใจของผู้ชมไปแล้ว OldBoy กำกับโดย Park Chan-wook ผู้กำกับมือมือฉมังจากเกาหลี มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับ “โอ แท-สึ” ชายหนุ่มผู้พบว่าตัวเองอยู่ในห้องแห่งหนึ่ง โดยไม่รู้ว่าตัวเองมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรและทำอะไรผิด

ด้วยความซวยเขาโดนกักขังเต็มๆถึง15ปี ทำให้จิตไม่ปกติ พอครบ15ปี เขาถูกปล่อยตัวออกมาโดยไม่รู้ตัว เขาได้พบกับหญิงสาวผู้หนึ่งที่ชื่อว่า “มิโด” มิโดได้ช่วยเหลือเขาและเขาก็ได้ตามล่าหาความจริงว่าทำไมเขาถึงถูกขังนาน15ปี รวมถึงตามแก้แค้นคนที่ทำลายชีวิตเขาทุกอย่างอย่างสาสม

หนังเป็นแนวสืบสวน ระทึกขวัญ ดราม่าแต่ก็มีฉากแอ็คชันเข้ามาผสมผสาน มีลักษณะแบบ Neo-Noir film คือ เป็นหนังที่เน้นใช้โทนมืดทั้งเรื่อง เพื่อเล่นเกี่ยวกับจิตใจด้านมืดของมนุษย์ ในส่วนอารมณ์หนัง หนังเค้นอารมณ์เราได้อยู่หมัดและยิ่งผ่านไปเรื่อยๆ หนังยิ่งเค้นอารมณ์คนดูขึ้นไปอีก ประกอบกับบดขยี้ใจคนดูซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนถึงช่วงท้ายของหนัง ก็แทบจะระเบิดคนดูเป็นจุล ลุ้นและเครียดเส้นเลือดขึ้นหน้า หายใจไม่ทั่วท้องในขณะที่เราค่อยๆรับรู้ความจริงของโอ แท-สึ

พอถึงจุดพีคหนัง หนังก็ชกหน้าเราจนชา ขยี้จิตใจเราจนแหลกสลายได้อย่างงดงามสมบูรณ์ นอกจากสไตล์การดำเนินเรื่องที่โดดเด่นแล้ว หนังยังมีเทคนิคหนังและการกำกับภาพที่แปลกโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร และยังใช้สัญลักษณ์นามธรรมบางอย่างแทนที่จะสื่อเนื้อหาตรงๆ ทำให้หนังมีชั้นเชิงในการเล่าเรื่องสูง ซึ่งปกติการใช้เทคนิคพวกนี้ มักจะไปอยู่ในหนังนอกกระแสที่ดูยากๆ แต่สำหรับ OldBoy มีสิ่งที่เป็นหนังนอกกระแสอยู่ครบถ้วน แต่สามารถคุมอารมณ์ได้เหมือนกับเราดูหนังฮอลลีวูดชั้นดีเรื่องหนึ่ง